Ja, hoewel ik nu al weer in Whitianga ben,kwamik 3 dagen geleden om 12 's nachtsaan inAuckland.'S ochtends im 4.45 opopgestaan in Singapore,en met de taxi naar het vliegveld. Dat gaat een stuk sneller en makkelijker dan InNederland.Er is vanaf Singapore naar het vliegveld gewoon een racebaan aangelegd, met geen enkele afslag, alleen wat opritten. Kijk, zo zouden ze de A12 Den Haag - Nieuwegein nou ook moeten maken, geen spitsstrook meer nodig. Daarbij, de weg naar het vligveld heeft net zoveel banen als de hele A12 bij elkaar.

De laatste dag in SIngapore nog het koloniale deel bekeken, en ook het Raffles, waar de serie Frank Buck in de jaren 70 was opgenomen. Zag er mooi uit, maar niet bijzonder. Ook nog een bezoek gebracht aan het Asian Civilazation Museum. Tja, wat zou ik zeggen. Uiteraard weer veel zooi en de conclusie was dat de Chinezen uit China komen, de Javanen uit Indonesie (en Ordina), de Indiers uit Indiaen de Maleisiers uit Maleisie. En datde SIngaporezen een allegaartje hiervan zijn. Ook kwam ik er achter dat wij Hollanders, net als New York, ook Singapore weer aan de Engelsen hadden verkwanseld.Wat hebben we toch allemaal weggegeven, en we vinden ons zo een handelsnatie. Oh ja, ik werd daar ook nog aangesproken door een blinde dame die het museum bezocht, of ik allebeschrijvingen wilde voorlezen. Een blinde in een museum, leg mij het maar uit. Na 2 keer voorlezen was ik het zat, ben stiekum weggeslopen, zeheeft me nooit meer teruggezien.

Aangekomen in Auckland op de Airbus gestapt, deze brengt je voor 16 dollar naar het centrum van de stad. Om 1.30 zag ik eindelijk de ingang van het hotel, en dacht 'ah, eindelijk weer thuis'. Nou, of ik welkom was, ik werd met een stevige kotspartij ontvangen. Bleek naast het hotel een bar te zijn, deze ging net dicht en een dronken Nieuw Zeelander gooide ff alles naar buiten. Hoe welkom kan je je voelen. Kamertje stelde geen pepernoot voor, 2 bedden en voor de vorm hadden ze er nog een keukentje in gevrot. Maar het was maar voor 2 nachten.

In Auckland weinig gedaan, was slecht weer, en ik was van al dat reizen best wel moe. Me wel laten verleiden een t-shirt te kopen van de WK-Rugby.

De volgende ochtend met de bus naar Whitianga. Met overstap 4 uur, ik was er om 12 uur. Na ingecheckt te zijn bij een zeer aardige mevrouw tijd om de stad te verkennen. Nou ja, stad, 4 straten, wat huizen er achter en dat is. Geen stoplichten, geen politie niets. Je moet echt je best doen om langer dan een uur het stadje te verkennen, maar dan heb je alles ook 2 keer gezien. Wat me altijd verbaasdis wat voor winkels er dan weer zijn. Zo was er en soort expert die koelkasten, wasmachines etc. verkocht, maar een normale supermarkt was er niet te vinden. Raar, volgens mij hebje vaker behoefte aan brood en kaas dan een koelkast. Anderzijds, je hebt eerst een koelkast nodig, anders kan je je brood en kaas niet bewaren.Ook nog het plaatselijke museum bezocht, een grote huiskamer waar allerlei zooi van opa is bewaard. Waar hij op gezeten, geslapen en legen had, waar hij mee gevist had en wie hij allemaal kende. Reuze boeiend dus. De man achter de balie vroeg wat ik kwam doen, en zei hem dat ik het museum wilde bezichtigen, iets waar volgens mij musea voor waren. Inderdaad zei hij, je hebt gelijk en ik kreeg een kaartje.

'S avonds in de lokale bar in gesprek geraakt met een Nieuw Zeelander. Aardige vent, echter toen hij me gingen vertellen hoeveel geweren hij thuis had, hij regelmatig de keel van een lammetjes doorsneed om te eten en wel eens een wild zwijn schoot, vond ik het genoeg. Ik probeerde nog uit te leggen dat wij in de Nederland een partij voor de dieren hebben, maar toen haakte de man totaal af, dat ging zijn voorstellingsvermogen ver te buiten (onbegrijpelijk, wat is er nou verkeerd aan een parij voor de dieren, zolang ze ook maar voor de gestoomde makreel en gebakken schar opkomen). Hij deed nog een poging samen te gaan eten, maar daar had ik geen zin in. Voorje hetwist schoot hij het stuk vlees van mijn bord af, dat ik had besteld. Na het diner dacht ik om 21.30 nog eens lekker aan de lampen te hangen in Whitianga, echter er was geen lamp te vinden, ze waren allemaal uit. De stad was gewoon dicht, donker en op slot.

Deze ochtend zou ik met een bootje naar Cathedral Cove gaan, mooie rotsformaties, die je vanuit zee kan zien. Helaas, mijn 4 medegluurders hadden afgezegd, en een privatetour zag de uitbater niet zo zitten. Dus ben ik gaan wandelen de heuvels in, en dat is meer dan de moeite waard. Fantastische paden, mooie vergezichten. Het geeft je een tevreden gevoel.

Het is nu hier 4 uur, ga even de benen ophoog houden op mijn kamer, ben best moe. Dan nog 1 keer de bloemetjes buiten zetten hier, (samen met de 3 overige toeristen), en morgen reis ik verder naar Tauranga.

Het gaat jullie goed.