Zoals de titel al zegt, nog 36 uur en dan vertrek ik eindelijk. Het wordt tijd ook, want je bent er bijna iedere dag wel even mee bezig. En hoe meer voorbereidingstijd je hebt, hoe meer er naar achter geschoven wordt. Zo kwam ik er vandaag achter dat het toch wel handig zou zijn van de eerste landen waar ik naar toe ga wat gangbare valuta op zak te hebben. Vandaag GWK gebeld en ik kan om 4 uur morgenmiddag Hongkong Dollars ophalen. Goh, daar had ik een maand de tijd voor.

Afgelopen maand toch ook weer rare fysieke dingen meegemaakt, waarvan je soms dacht dat daardoor de reis niet door kon gaan. Een kleine opsomming. Kreeg ineens last van mijn middelste teen aan mijn rechtervoet, het laatste kootje ervan. Alsof ik er doorheen zakte, bij iedere stap. Deed geen pijn maar was wel vervelend. Naar de huisarts geweest, aangewezen dat het mijn middelste teen was. Hij trekken, rukken , duwen er aan, maar kon niks vinden. Stuurde me naar de fysio, deed het zelfde en vroeg of ik wel zeker wist dat het mijn middelste teen was. Na wat aftapen en lopen kwam ik er achter dat het de een na kleinste was. Nou ja, de huisarts is betrouwbaar, die heeft inderdaad terecht niks gevonden. Nou moet ik elke dag met mijn teentje met een elastiekje dat teentje bewegen. Geloof je het zelf? Overigens, de 2e week van mijn onbetaald verlof ook ineens pijn in mijn rug gekregen. Dat zag de fysio als een project, maar ben niet gegaan. Voor je het weet trekt ze de boel in haar enthousiame aan gort en ben ik 3 maanden onder zeil. Gelukkig was de rug in een week over, maar goed, ik maakte me wel weer zorgen.

Vandaag ook maar weer even snel langs de tandarts geweest. Kreeg weer last van mijn tandvlees, was daar 4 maanden eerder al aan behandeld (ja Jessica, ik ben vrijwillig en op tijd gegaan). Nou, hij heeft een absesje weggehaald, en vertelde dat ik dat zelf ook kon doen. Waarschijnlijk met mijn nagelvijl, want ik neem geen tandartsgereedschap mee. En ja, als je eenmaal machteloos in die stoel ligt, wordt er natuurlijk misbuik gemaakt van de situaitie. Gelijk maar een controle, tandsteen er uit en ff lekker hakken. Wat een beulen zijn dat toch.

Maar goed, we gaan het allemaal wel overleven. Wat me dan weer verbaasde in 1 van de reacties was dat blijkbaar vanaf Frankrijk de bananenrepublieken wel beginnen. Mijn enige vriend in Spanje weet niet wie DJ Underground is, wie Bowser is, en wat de Eisbär inhoudt. Leven ze in Madrid nog in de vorige eeuw of zo. Nou speciaal voor hem heb ik 2 foto's van Boswer geplaatst. Hij zal me gaan vergezellen, zijn rugzak is al gepakt. Tja en de Eisbär is de onze held (DJ Underground en ik) uit Nikkis Stadl in Ischgl. Hieronder is de link waar je onze held kan vinden. Heb overigens wel het idee dat de zanger de nacht daarvoor onder zijn matras heeft geslapen i.p.v. er op.

www.youtube.com/watch?v=sz8OInsZZ1c

Maar de Eisbär wordt in populariteit benaderd door het Rote Pferd. Het lijkt wel een dierentuin in Ischgl, en dan was de wasbeer er niet eens bij. Goed, dan ook maar het Rote Pferd. Vooral de tekst vind ik zeer goed. Let overigens ook op de synchrone danspasjes, in elke apresskihut staan de oostenrijkers dit na te doen.

www.youtube.com/watch?v=Idovr2Yjv-A

Overigens, dat Rote Pferd kan in Nikkis Stadl, al was hij blind, geen schade aanrichten. Voor de geinteresseerden hoe die stal er uit ziet, kijk op

Nou, ik hoop dat ik jullie weer op de hoogte heb gehouden van de voorbereidingen, en sommigen weer wat beschaving heb bijgebracht.

Tot snel, Wim