Iedereen roept hier bula, zoals in Nederland hallo, in Kenia jambo en voor de Spanjolen onder ons, hola. Ik ben nu bijna een dag op Fiji en ik doe helemaal niks. Ik zit in een resort genaamd Club Fiji, even buiten Nadi, waar ik ben geland. Om jullie een indruk te geven in welk klein paradijsje ikme bevind, kijk maar naar de website

http://www.clubfiji-resort.com/

Niet slecht he? Hutje aan het strand, palmboompjes, biertje 2 euro, en helemaal weg van alles. Er zijn slechtere plekjes op aarde.

Gisteren aangekomen op Fiji, en moest even wennen dat de tijd en cultuur iets anders is dan in Australie en Nieuw Zeeland. Na alle formaliteiten afgehandeld te hebben (de meest rare vragen worden gesteld), kwam ik aan in de aankomsthal. Daar stond iedereen bula tegen me te roepen, een bandje te tokkelen (op schiphol nog nooit gezien) en iedereen probeerde me een hotel en tour aan te smeren. Nou, de eilandentour had ik al geboekt, ik moest me alleen nog even melden in een hokje ophet vliegveld. De dame bij wie ik dat deed keek me verbaasd aan, riep dat ik 25 december om 7:15 ergens buiten moest staan en dat was het. Vandaag toch maareven gebeld, en wat blijkt, ze halen me gewoon bij mijn resortje op, en ze verwachten me zelfs. Als jullie willen weten wat ik de komende 12 dagen, weer eens een websaaitje

http://www.awesomefiji.com/longpack-tropical-awegasm.aspx

Ik doe de full monty, dus alles. Maar........, ik heb nu in de gaten dat ik weer eens opgezadeld ga worden met nieuwe bekpekkertjes. Nou, ik zie wel.

Nadat iedereen bula had geroepen, en ik maar vrolijk meedeed, wist iedereen me daar te vertellen dat er een busje op de parkeerplaats klaar stond die me naar het resort zou brengen. Nou, nee dus. Ik ben 10 keer van een busje naar de muur gestuurd, gebeld, weer 10 keer bula geroepen, en toen ik het na 45 minuten het helemaal zat was en een taxi wilde nemen, kwam het busje ineens te voorschijn. Na iedereen in het busje bula te hebben gewenst (er zaten nog 2 vage figuren in, waarvan ik me afvroeg wat die daar nou weer deden) gingen we op pad. De sjoof had volgens mij het bord ' verkeersdrempel' nog niet in zijn repertoire staan, want zonder af te remmen denderde hij er telkens overheen. Ook dook hij ineens het strand op, en door de branding op weg naar het resort (zie ik ze in Scheveningen niet doen op weg naar Carlton Beach). Daarna een weg op, verkeersdrempeltjes met volle snelheid nemen, en met piepende bandjes bijna in de receptie tot stilstand komen. Zo, ook weer overleefd. Natuurlijk wenste iedereen me weer bula, en an 10 keer iedereen bula teruggewenst te hebben kon ik naar mijn hutje.

Gisterenavond aan de strandbar gelijk kennis gemaakt met de barman, Cookie (he, waar ken ik die naam ook al weer) en een Nieuw Zeelands echtpaar. Zij gooide in een uur 5 glazen wijn naar binnen, en hij kon zonder zijn gebit van elkaar te halen zo een patatje zijn mond in schuiven, zonder dat het patatje geplet werd. Zij viel bijna van haar krukje af, enige vorm van aangeschoten zijn was aanwezig. Maar goed, was leuk, Cookie begon gelijk als blijk van welkom vuurwater te schenken, de vlammen kwamen mijn oren uit.

Het is nu al geweldig hier, ben benieuwd naar de komende dagen. Vanavond is het hier kerstavond, met live muziek. Nou, als die mannen net zo hard spelen als Jassah in de Fat Dog in Rotorua, dan wordt het vrouwen en kinderen eerst. Een voordeel, de ramen kunnen er niet uit, die hebben ze hier niet.

Goede kerst morgen, eet niet te veel en tot schrijvens