Vandaag vertrek ik naar Hawai, dit zijn mijn laatste uurtjes op Fiji. Omdat mijn vlucht pas om 21.00 uur vertrekt, heb ik nog wat tijd over de laatste dagen te beschrijven.

Ik heb de afgelopen 3 dagen weinig gedaan, lekker op het resort gebleven. De steden zijn niet erg spannend hier op het grote eiland, de eilanden heb ik hier allemaal wel gezien, en een tour om het grote eiland kost 200 euro. Dat is wel erg veel. Dus lekker laat opgestaan, koffie, lunch, biertje, lezen, biertje, diner en slapen. Heerlijk. Maar het wordt wel tijd datik weer verder ga, want 3 dagen niks doen is genoeg.

Hier toch weer een paar merkwaardige figuren tegengekomen. Zo was er een Engels echtpaar, dat ineens tegen me aan begon te praten. Niet erg, was leuk, maar zoals vaker, de vrouw wordt door de man genegeerd, en hij praat alleen met mij. En het moment dat ik wilde gaan eten, liep de man naar me toe, en vroeg of ik bij hun wilde aanschuiven. Tja, zeg dan maar nee. Dus aangeschoven, en heb die avond als een verbale spons doorgebracht, de verhalen die deze meneer kwijt wilde beleeffd knikkend aangehoord. De dame in kwestie zei bijna niets, en ik had sterk het idee dat ze zich samen kapot verveelden en mijn als afleiding gebruikte. Een verhaal waar de man veel moeite doet om iemands naam weer te herinneren, zodat het verhaal verder kan, wat maakt dat nou uit, ik ken die figuren niet.

De tweede avond was ik weer een praatpaal aan de bar, een nieuw ouder echtpaar verscheen en ik had nog niet beleefd dag gezegd, of daar begon het geratel. Ik had mijn interne ontvanger uitgezet, dus weet echt niet meer waarover dat nou weer ging. Dus gauw aan het diner, alleen, en wat denk je, schuiven er zomaar2 japanners aan. Zomaar, of ik het erg vond. En opnieuw, zeg maar eens nee. Dat was wel een heel bijzonder iets. Dus Ushi en Sushi schoven gezellig aan. Zij was 27, 3 jaar getrouwd en een kind, hij 50 2 keer gescheiden en 3 dochters. Leg mij uit wat de relatie tussen die 2 was. Zij sprak nog een beetje engels, hij bijna niet. Maar hij volgde een cursus engels van 6 maanden op Fiji. Ik hoop dat hij net begonnen is, anders zou ik mijn geld terug vragen als ik hem was. Zijj spraken dus de hele tijd japans met een beetje engels tegen me, ik maar proberen mijn maatijd te verorberen.In mijn nek stond het lokale coktail trio zonder bassist hun 100 decibel muziek over ons uit te storten. Dan weet je ongeveer de diepgang van de converstatie, die was 0. Ik gooide er nog even ' konietsjiewa, anjin san' eruit, een kreet die ik onthouden had van de serie shogun, wat hen tot een enorm gekir bracht. Gelukkig was het 10 uur en tijd voor deze japannertjes om naar bed te gaan,en met de mededeling dat als ik ooit in de buurt van Tokio was, zeker langs moest komen taaiden ze af. Tja, wanneer ben je nou daar in de buurt.

Daarna, ik naar bed, samen met mijn 2 huisdieren, een salemander en een mug. Na de salemader mijn bed uitgejaagd te hebben, en de mug geisoleerd in mijn kamer liet, omdat ik onder een netje gings slapen, ben ik tollend, vol japanse woorden in slaap gevallen.

En nu dus wachten op mijn vlucht. Ik heb de afgelopen dagen de plannen voor de VS gemaakt, en deze zijn anders dan toen ik vertrok. Mocht alles lukken, dan laat ik het direct weten..

Oh ja, tot nu toe leefden jullie in het verleden, immers het was 12 uur vroeger dan hier. Datgaat vanaf vanavond veranderen. Ik passeer de datumgrens, en ga dus terug ik de tijd, 24 uur. Ik ga in het verleden leven. Het leuke is, dat 8 januari voor mij 48 uur duurt. Dus een extra dag reizen. Ha, dat is mooi. Het gaat jullie goed daar in de kou, groeten vanaf een zonnig en warm Fiji.